Το κάψιμο του Ιούδα είναι ένα έθιμο που οι παλαιότεροι μας λένε ότι το φέρανε από το παλιό χωριό Αφθόνη που βρίσκεται στο νησί Μαρμαρά στην Προποντίδα.
Από πολλές μέρες πριν τα παιδιά μαζεύουνε κλαδιά σ’ ένα μέρος που βρίσκεται δίπλα στην εκκλησία του χωριού. Τη μεγάλη βδομάδα με την βοήθεια και των μεγάλων η σορός αυτή με τα κλαδιά γίνεται ακόμα μεγαλύτερη. Το έθιμο αυτό λέγεται τσιφούτης.. Η λέξη αυτή είναι τούρκικη και θα πει τσιγκούνης, φιλάργυρος, τιποτένιος. Πολλοί τον λένε και Οβριό. Όλες τις μέρες τα παιδιά που φέρνουν κλαδιά τραγουδάνε τραγούδια όπως αυτό ‘’Όποιος θα κλέψει τα κλαδιά να ξεραθεί η κορφή του και η κατάρα του Χριστού να πάει στην κεφαλή του”
Οι γεροντότεροι θυμούνται ότι τα παλαιότερα χρόνια χρησιμοποιούσαν αρκετές σκάλες για το στήσιμο του τσιφούτη.
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί μικροί και μεγάλοι κάνουν το ομοίωμα του Ιούδα δηλαδή τον Τσιφούτη και το περιφέρουν στο χωριό. Κάθε νοικοκυρά δίνει αυγά, λεφτά, τσουρέκια ότι μπορεί σαν επιβράβευση των προσπαθειών όλων για την “τιμωρία” του Τσιφούτη-Ιούδα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παλαιότερα πολλές γριούλες ένιωθαν κυριολεκτικά αυτή τη τιμωρία γι’ αυτό και τον έβριζαν η να τον έφτυναν η του έριχναν πετρέλαιο επάνω του για να βοηθήσουν και αυτές με τον τρόπο τους στην τιμωρία του Ιούδα-Τσιφούτη και να καεί γρηγορότερα.
Κατά την διάρκεια της περιφοράς του τσιφούτη ο κόσμος τραγουδάει διάφορα τραγούδια σατιρικού περιεχομένου.
Μετά την περιφορά ο τσιφούτης τοποθετείται επάνω στη μεγάλη σορό από κλαδιά για να μείνει εκεί έως τα μεσάνυκτα του Σαββάτου που είναι η ώρα της καταδίκης του.
Με το Χριστός Ανέστη του παπά τα παιδιά βάζουν φωτιά στον τσιφούτη ολοκληρώνοντας την τιμωρία του. Η μεγάλη φωτιά μαζί με τα βαρελότα και τα πυροτεχνήματα δημιουργούν μια ατμόσφαιρα πανηγυρική, εορταστική, ανεπανάληπτη.
Αυτό είναι το έθιμο του τσιφούτη, το οποίο αναβιώνει κάθε χρόνο.
<3
Πυργαδίκια 4ever!