Σε ήρεμο κλίμα ίσως και υποτονικό διεξήχθησαν οι εκλογές στα Πυργαδίκια την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2007 όπως και σ’ όλη την Ελλάδα. Το Σάββατο παραμονή των εκλογών ο κόσμος που ήταν στα Πυργαδίκια ήταν πολύ λίγος, οι ταβέρνες και τα μαγαζιά στα πλατεία άδεια. Αν και ο καιρός ήταν καλοκαιρινός. Οι περισσότεροι προτίμησαν να έρθουν την Κυριακή αυθημερόν στο χωριό για να ψηφίσουν, να πιουν ένα καφέ ή ένα ουζάκι και επιστροφή στο σπίτι.
Το ενδιαφέρον του κόσμου για τις εκλογές ήταν μικρό και ελάχιστοι μιλούσαν για αυτές. Το Σάββατο το βράδυ οι συζητήσεις στην πλατεία ήταν περισσότερες για την εθνική ομάδα μπάσκετ που έπαιζε αγώνα με την Ισπανία παρά το τι θα ψηφίσουν την άλλη μέρα. Οι περισσότεροι μπροστά στην τηλεόραση στις καφετέριες του χωριού έπιναν το ποτό τους και ζούσαν με αγωνία την εξέλιξη του αγώνα. Οι φωνές που άκουγες κάθε λίγο είχαν σχέση με τα καλάθια που έβαλαν οι Έλληνες παίκτες και όχι με κομματικά συνθήματα. Κάποιοι το πήγαιναν και πιο πέρα και έλεγαν: «τι με νοιάζει εμένα ποιος θα βγει από τις εκλογές. Ας κερδίσει η εθνική απόψε για να πάει στον τελικό……..»
Επίσης οι αφίσες και τα διαφημιστικά των κομμάτων και υποψηφίων βουλευτών ελάχιστα έως και απαρατήρητα.
Αυτά τα φαινόμενα μόνο θετικά μπορούν να χαρακτηριστούν. Καιρός ήταν να ξεχάσουμε εκείνες τις τριτοκοσμικές καταστάσεις των παλαιοτέρων ετών με μπλε και πράσινα καφενεία, με έντονες λογομαχίες παραμονές των εκλογών, με ανεξέλεγκτη αφισορύπανση και ηχορύπανση, με ατέλειωτο χαρτομάνι.
Αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα και πιο δυνατά από τις κομματικές μας προτιμήσεις.
Εξ άλλου δεν θα αλλάξει ριζικά η καθημερινότητά μας. Την επομένη μέρα των εκλογών όποιο κόμμα και αν κυβερνήσει. Ο ψαράς πάλι θα πάει στο ψάρεμα, ο αγρότης στο χωράφι, ο βοσκός στο κοπάδι του, ο υπάλληλος στην δουλειά του. Θαύματα δεν γίνονται.
